hallo hallo
ik ben goed en wel aangekomen in Thailand!
Eerste indrukken: warm, vuil, druk :)
vanaf morgen begint de echte zoektocht in het 'land van de glimlach', ik probeer af en toe iets te laten weten!
tot later...
vrijdag 30 januari 2009
zondag 25 januari 2009
1ste semester: over-and-out
Dag iedereen,
Hier ben ik weer met wat nieuws uit het verre Tokyo.
Zoals in het vorig bericht reeds gezegd, was het deze week bijna over-and-out met de lessen. Een paar huistaakjes, testjes en het schrijven van een report, plus bijhorende spreekbeurt kwamen deze week aan de beurt. Moet zeggen dat het een zeer relaxe week was, op het saaie af. Maar ja, ik heb 3 maand (ongeveer) goed moeten doorwerken, dus mocht dat nu ook wel eens zo zijn vind ik :)
Woensdag in de “mondelinge les” 口頭表現 (kōtōhyōgen) hebben we niet veel meer uitgespookt dan een taartje eten en thee drinken. Dat taartje was lékker lékker! En, ’t zag er gigantisch duur uit! Maar kom :)
Donderdag in de “schrijfles” 文章表現 (bunshōhyōgen) moest ik een verslag indienen, over een enquête die ik afgenomen had van 15 buitenlandse studenten en Japanse studenten, en daarover moest ik dan een korte spreekbeurt houden. Al bij al vrij vlot gegaan, was content. Omdat het ook hier de laatste les was –en we deze sensei 先生niet meer in een andere les zullen tegenkomen- had ze allerhande –wederom duur-uitziende – taartjes gekocht en 2 grote pizza’s besteld. Op de pizza’s stond de prijs: 6000yen… Reken maar uit! Daarbovenop nog allerhande snoepjes en drankjes.
Vrijdag was het ook de laatste “intensive Japanese les”, en ook hier was er voor eten gezorgd. Deze was het sushi, en allerhande andere rijst-dingen :) Heel lekker moet ik zeggen.
Achteraf heb ik me toch afgevraagd of de docenten dit zelf moeten betalen of niet? Ik vermoed van wel, want sommige docenten hebben geen versnaperingetje aangeboden. Kom ja, ’t is wel bijzonder aangenaam…
Deze maandag ben ik naar het Immigration Bureau geweest om een re-entry permit aan te vragen, voor wanneer ik terug kom uit Thailand. Was op een 10 min. geklaard, dus dat was wel goed. Het heen-en-terug-traject kostte ons namelijk 2u30min…
Dus… de reis naar Thailand ligt vast ja! Vorige week zondag zijn we ons vliegtuigticket gaan boeken, en voilà, we zijn bijna klaar om te vertrekken.
Inderdaad, bijna, want er moet nog een hotel geboekt worden om bij aankomst te kunnen overnachten. En ik moet ook nog gaan informeren in de bank hoe het zit met de omwisseling van yen in de luchthaven ban Bangkok. Misschien maar beter om hier al US Dollars aan te vragen, maar ’t zou kunnen dat ik daarvoor een beetje te laat ben. Mja, dat zijn zorgen voor morgen :)
Korte vluchtgegevens: vertrek is 30 januari (jaja, vrijdag!!! :D) om 9u45 in Tokyo, Narita aankomst in Thailand Bangkok om 14u45. We keren terug naar Japan op zaterdag 14 februari (phoe, Valentijn :P), vertrekken in Bangkok om 08u20 en zullen weer voet aan grond zetten in Narita om 16u00.
In Thailand is het wel 2 uur vroeger dan hier= 6uur later dan in België. Dat betekent ook dat we eigenlijk 7 uur vliegen. Bah, vrij ver; maar kom. Wat zou ik anders moeten doen tijdens die 2 maanden vakantie :P
Nog een klein probleem is dat één van mijn metgezellen uit Litouwen komt, en Thailand niet binnenkan zonder visum-aanvraag. Claudia en ik, als UK’er en Belg, kunnen zonder problemen het land in, wij hebben geen visum nodig. Simona moet in de luchthaven van Bangkok een toeristenvisum aanvragen, omdat ze –en ik herhaal letterlijk-“een arme Oost-Europeaan is”. Ze moet er zelf wel een beetje om lachen, nog een chance. ’t Zou normaal ook geen probleem mogen zijn, aangezien haar toch al wel een paar ‘arme Oost-Europeanen’ zijn voorgegaan :P
’t Zou dan natuurlijk wel kunnen dat zij het land niet mag verlaten, en dat we dus niet naar Cambodja kunnen gaan, maar dat zien we dan wel. ’t Zou wel jammer zijn, omdat we graag toch een dag of 5 in Cambodja zouden spenderen aan het bezoeken van Angkor Wat (http://en.wikipedia.org/wiki/Angkor_Wat -danku Wikipedia) en Phnom Phen, met zijn Killing Fields.
Tot en met vrijdag zal het hier wel een beetje spannend zijn:
Maandag laatste 2 lessen, bestaande uit een spreekbeurt en een test. ’s Avonds staat er een gratis feestje van de universiteit op het programma. Jeuj, we moeten geen avondeten kopen/ maken :P
Dinsdag staat er karaoke op het programma (de eerste waar ik mij aan zal wagen), en indien dat niet doorgaat zal er wel een ander feestje zijn.
Woensdag is er nog niets gepland, maar daar kan snel verandering in komen :P
Donderdag is er blijkbaar weer een feestje, maar ik ga mij daar niet aan wagen, aangezien we...
Vrijdag om 5u moeten vertrekken richting station, zodat we aan een mooie reis kunnen beginnen, zonder onze vlucht te missen :)
Ik probeer jullie nog een kort berichtje te laten vooraleer ik vertrek. Hopelijk kan ik ook kleine updates doen vanuit Thailand en Cambodja.
Groetjes van een over-enthousiaste en zenuwachtige ellen, die snel op reis wil vertrekken! :)
Hier ben ik weer met wat nieuws uit het verre Tokyo.
Zoals in het vorig bericht reeds gezegd, was het deze week bijna over-and-out met de lessen. Een paar huistaakjes, testjes en het schrijven van een report, plus bijhorende spreekbeurt kwamen deze week aan de beurt. Moet zeggen dat het een zeer relaxe week was, op het saaie af. Maar ja, ik heb 3 maand (ongeveer) goed moeten doorwerken, dus mocht dat nu ook wel eens zo zijn vind ik :)
Woensdag in de “mondelinge les” 口頭表現 (kōtōhyōgen) hebben we niet veel meer uitgespookt dan een taartje eten en thee drinken. Dat taartje was lékker lékker! En, ’t zag er gigantisch duur uit! Maar kom :)
Donderdag in de “schrijfles” 文章表現 (bunshōhyōgen) moest ik een verslag indienen, over een enquête die ik afgenomen had van 15 buitenlandse studenten en Japanse studenten, en daarover moest ik dan een korte spreekbeurt houden. Al bij al vrij vlot gegaan, was content. Omdat het ook hier de laatste les was –en we deze sensei 先生niet meer in een andere les zullen tegenkomen- had ze allerhande –wederom duur-uitziende – taartjes gekocht en 2 grote pizza’s besteld. Op de pizza’s stond de prijs: 6000yen… Reken maar uit! Daarbovenop nog allerhande snoepjes en drankjes.
Vrijdag was het ook de laatste “intensive Japanese les”, en ook hier was er voor eten gezorgd. Deze was het sushi, en allerhande andere rijst-dingen :) Heel lekker moet ik zeggen.
Achteraf heb ik me toch afgevraagd of de docenten dit zelf moeten betalen of niet? Ik vermoed van wel, want sommige docenten hebben geen versnaperingetje aangeboden. Kom ja, ’t is wel bijzonder aangenaam…
Deze maandag ben ik naar het Immigration Bureau geweest om een re-entry permit aan te vragen, voor wanneer ik terug kom uit Thailand. Was op een 10 min. geklaard, dus dat was wel goed. Het heen-en-terug-traject kostte ons namelijk 2u30min…
Dus… de reis naar Thailand ligt vast ja! Vorige week zondag zijn we ons vliegtuigticket gaan boeken, en voilà, we zijn bijna klaar om te vertrekken.
Inderdaad, bijna, want er moet nog een hotel geboekt worden om bij aankomst te kunnen overnachten. En ik moet ook nog gaan informeren in de bank hoe het zit met de omwisseling van yen in de luchthaven ban Bangkok. Misschien maar beter om hier al US Dollars aan te vragen, maar ’t zou kunnen dat ik daarvoor een beetje te laat ben. Mja, dat zijn zorgen voor morgen :)
Korte vluchtgegevens: vertrek is 30 januari (jaja, vrijdag!!! :D) om 9u45 in Tokyo, Narita aankomst in Thailand Bangkok om 14u45. We keren terug naar Japan op zaterdag 14 februari (phoe, Valentijn :P), vertrekken in Bangkok om 08u20 en zullen weer voet aan grond zetten in Narita om 16u00.
In Thailand is het wel 2 uur vroeger dan hier= 6uur later dan in België. Dat betekent ook dat we eigenlijk 7 uur vliegen. Bah, vrij ver; maar kom. Wat zou ik anders moeten doen tijdens die 2 maanden vakantie :P
Nog een klein probleem is dat één van mijn metgezellen uit Litouwen komt, en Thailand niet binnenkan zonder visum-aanvraag. Claudia en ik, als UK’er en Belg, kunnen zonder problemen het land in, wij hebben geen visum nodig. Simona moet in de luchthaven van Bangkok een toeristenvisum aanvragen, omdat ze –en ik herhaal letterlijk-“een arme Oost-Europeaan is”. Ze moet er zelf wel een beetje om lachen, nog een chance. ’t Zou normaal ook geen probleem mogen zijn, aangezien haar toch al wel een paar ‘arme Oost-Europeanen’ zijn voorgegaan :P
’t Zou dan natuurlijk wel kunnen dat zij het land niet mag verlaten, en dat we dus niet naar Cambodja kunnen gaan, maar dat zien we dan wel. ’t Zou wel jammer zijn, omdat we graag toch een dag of 5 in Cambodja zouden spenderen aan het bezoeken van Angkor Wat (http://en.wikipedia.org/wiki/Angkor_Wat -danku Wikipedia) en Phnom Phen, met zijn Killing Fields.
Tot en met vrijdag zal het hier wel een beetje spannend zijn:
Maandag laatste 2 lessen, bestaande uit een spreekbeurt en een test. ’s Avonds staat er een gratis feestje van de universiteit op het programma. Jeuj, we moeten geen avondeten kopen/ maken :P
Dinsdag staat er karaoke op het programma (de eerste waar ik mij aan zal wagen), en indien dat niet doorgaat zal er wel een ander feestje zijn.
Woensdag is er nog niets gepland, maar daar kan snel verandering in komen :P
Donderdag is er blijkbaar weer een feestje, maar ik ga mij daar niet aan wagen, aangezien we...
Vrijdag om 5u moeten vertrekken richting station, zodat we aan een mooie reis kunnen beginnen, zonder onze vlucht te missen :)
Ik probeer jullie nog een kort berichtje te laten vooraleer ik vertrek. Hopelijk kan ik ook kleine updates doen vanuit Thailand en Cambodja.
Groetjes van een over-enthousiaste en zenuwachtige ellen, die snel op reis wil vertrekken! :)
zondag 18 januari 2009
update, in de mate van het mogelijke
Hallo iedereen,
hier is het "langverwachte" bericht, eindelijk!
't Is eigenlijk moeilijk om ergens te beginnen, aangezien er al zoveel tijd verstreken is.
Ik denk dat ik misschien moet beginnen bij de periode dat Dimitri hier bij me was.19 december: Nog een herhalingstest te doen, op veel punten, dus tegen mijn zin toch naar de les te gaan. Kon daardoor niet naar de luchthaven gaan om Dimitri op te halen, en heb hem dus aan zijn lot moeten overlaten tot in 新宿(Shinjuku). Ik was daar niet content mee, maar hij heeft dat zeer flink gedaan. :) Uiteindelijk was hij al voor mij in 't station, ook al woon ik er op 10 min van. 't Is nogal moeilijk om uit te leggen hoe blij ik was toen ik hem daar zag staan, met zijn grote valies, en in dit vreemde land.
De eerste dag onze tijd wat verdaan en ingecheckt in het hotel.
Pff, 't is eigenlijk al moeilijk om alles nog op te schrijven. Ik herinner mij niet alles meer om 't nog grondig op te schrijven.
Kort: we zijn naar allerhande plaatsen in Tokyo geweest, naar Kyoto 京都 (mooi, en als mijn ouders komen ga ik voor 3 dagen, jeuj), naar Kamakura 鎌倉 (met mooi weer in de voormiddag), naar Hakone 箱根(met slecht weer, en te duur vervoer)...
Van oud naar nieuw hebben we meegemaakt in een tempel, maar 't was voor mij nogal een teleurstelling. Geen vuurwerk, alleen ballonnen. Mja, niets aan te doen. Nadien 5 uur gaan drinken, en tegen 6u30 ofzo in ons bed.
Volgende dag naar Odaiba geweest, waar Dimitri zo blij was als een klein kind toen hij een Ducati-winkel zag. :) Schattig!
Ook nog een boottocht op de Sumidaga-rivier 隅田川 gedaan, terwijl het heeeeeel mooi weer was. Heel leuke dag!
Uiteindelijk op 7 januari afscheid moeten nemen, en zoals in 1 van de vorige blogs reeds geschreven, 't viel mij zwaar. Maar nu zijn we bijna 2 weken verder, en er zijn weer nieuwe dingen om naar uit te kijken, dus 't gemis is er nog steeds, maar ik ben er weeral aan gewend geraakt... Of toch in de mate van het mogelijke.
Ik moet wel zeggen dat die -bijna- drie weken samen mij heel veel deugd gedaan hebben, en ik dat het een van de betere periodes -misschien/ waarschijnlijk wel de beste- waren hier in Japan! Bedankt schattebout :)
Nadien toch een dag of 2 slecht gezind geweest, en verdrietig. Maar opeens was er weer les, dus heb ik mij daar maar in gesmeten.
Allerhande testen kleuren mijn dag weer :D
10 dagen na nieuwjaar hebben we nog een "nieuwjaarsfeestje" gehouden. Leuk, met veel alcohol en ambiance, op z'n Japans dus.
Nu, nog 6 dagen les, ja, want opeens heb ik gehoord dat we 26jan ook nog les hebben... Waar halen ze het, op maandag nog les geven, en dinsdag begint de "grote vakantie" dan... We zullen het maar steken op het "Japans zijn" zeker?! :)
Maar dus... na die paar dagen afzien, komen er heel leuke dagen... o.a. een reis naar Thailand en Cambodja. Die ga ik normaal straks gaan boeken, dus ik hou jullie nog op de hoogte.
Deze blog bevat niet te veel info, maar mijn hersenen kunnen niet alles meer onthouden. Mijn excuses! :)
Tot de volgende; en dat zal waarschijnlijk volgend weekend zijn!
Groetjes,
ellen
hier is het "langverwachte" bericht, eindelijk!
't Is eigenlijk moeilijk om ergens te beginnen, aangezien er al zoveel tijd verstreken is.
Ik denk dat ik misschien moet beginnen bij de periode dat Dimitri hier bij me was.19 december: Nog een herhalingstest te doen, op veel punten, dus tegen mijn zin toch naar de les te gaan. Kon daardoor niet naar de luchthaven gaan om Dimitri op te halen, en heb hem dus aan zijn lot moeten overlaten tot in 新宿(Shinjuku). Ik was daar niet content mee, maar hij heeft dat zeer flink gedaan. :) Uiteindelijk was hij al voor mij in 't station, ook al woon ik er op 10 min van. 't Is nogal moeilijk om uit te leggen hoe blij ik was toen ik hem daar zag staan, met zijn grote valies, en in dit vreemde land.
De eerste dag onze tijd wat verdaan en ingecheckt in het hotel.
Pff, 't is eigenlijk al moeilijk om alles nog op te schrijven. Ik herinner mij niet alles meer om 't nog grondig op te schrijven.
Kort: we zijn naar allerhande plaatsen in Tokyo geweest, naar Kyoto 京都 (mooi, en als mijn ouders komen ga ik voor 3 dagen, jeuj), naar Kamakura 鎌倉 (met mooi weer in de voormiddag), naar Hakone 箱根(met slecht weer, en te duur vervoer)...
Van oud naar nieuw hebben we meegemaakt in een tempel, maar 't was voor mij nogal een teleurstelling. Geen vuurwerk, alleen ballonnen. Mja, niets aan te doen. Nadien 5 uur gaan drinken, en tegen 6u30 ofzo in ons bed.
Volgende dag naar Odaiba geweest, waar Dimitri zo blij was als een klein kind toen hij een Ducati-winkel zag. :) Schattig!
Ook nog een boottocht op de Sumidaga-rivier 隅田川 gedaan, terwijl het heeeeeel mooi weer was. Heel leuke dag!
Uiteindelijk op 7 januari afscheid moeten nemen, en zoals in 1 van de vorige blogs reeds geschreven, 't viel mij zwaar. Maar nu zijn we bijna 2 weken verder, en er zijn weer nieuwe dingen om naar uit te kijken, dus 't gemis is er nog steeds, maar ik ben er weeral aan gewend geraakt... Of toch in de mate van het mogelijke.
Ik moet wel zeggen dat die -bijna- drie weken samen mij heel veel deugd gedaan hebben, en ik dat het een van de betere periodes -misschien/ waarschijnlijk wel de beste- waren hier in Japan! Bedankt schattebout :)
Nadien toch een dag of 2 slecht gezind geweest, en verdrietig. Maar opeens was er weer les, dus heb ik mij daar maar in gesmeten.
Allerhande testen kleuren mijn dag weer :D
10 dagen na nieuwjaar hebben we nog een "nieuwjaarsfeestje" gehouden. Leuk, met veel alcohol en ambiance, op z'n Japans dus.
Nu, nog 6 dagen les, ja, want opeens heb ik gehoord dat we 26jan ook nog les hebben... Waar halen ze het, op maandag nog les geven, en dinsdag begint de "grote vakantie" dan... We zullen het maar steken op het "Japans zijn" zeker?! :)
Maar dus... na die paar dagen afzien, komen er heel leuke dagen... o.a. een reis naar Thailand en Cambodja. Die ga ik normaal straks gaan boeken, dus ik hou jullie nog op de hoogte.
Deze blog bevat niet te veel info, maar mijn hersenen kunnen niet alles meer onthouden. Mijn excuses! :)
Tot de volgende; en dat zal waarschijnlijk volgend weekend zijn!
Groetjes,
ellen
donderdag 15 januari 2009
terug onder de levenden
Hallo iedereen,
gewoon even een kort berichtje om te laten weten dat ik nog steeds leef. :)
Ik hoop dit weekend een blogberichtje te kunnen schrijven, met wat info over de laatste maand.
Maar, aangezien hier de laatste schoolweek bijna ingaat, is het extra druk, dus ik kan niets beloven!
Groetjes,
ellen
gewoon even een kort berichtje om te laten weten dat ik nog steeds leef. :)
Ik hoop dit weekend een blogberichtje te kunnen schrijven, met wat info over de laatste maand.
Maar, aangezien hier de laatste schoolweek bijna ingaat, is het extra druk, dus ik kan niets beloven!
Groetjes,
ellen
woensdag 7 januari 2009
bijna een maand
Ja, 't is nu bijna een maand geleden dat ik nog een berichtje geschreven heb...
Niet flink van mij, maar kom :)
Ik had een mooi excuus, zijnde mijn schattebout die hier op bezoek was, om mij niet te hoeven bezig houden met internet-gedoe.
Jammer maar helaas heeft mijn geliefde mij vanmiddag verlaten, om weder te keren naar het uiterst koude België. Ik moet toegeven dat mijn hoofd niet meteen naar het schrijven van een blog staat, aangezien 't afscheid me zo mogelijk nog zwaarder viel dan in september.
Daarbovenop heb ik nog 11 dagen les (morgen en overmorgen, plus 2 weken min 12 januari=feestdag), die toch nog enige inspanning vergen, en waar ik me nu dus volop ga op storten.
Ik beloof jullie een update, als het zonnetje in mij en de glimlach op mijn gezicht teruggekeerd zijn...
Groetjes,
e
Niet flink van mij, maar kom :)
Ik had een mooi excuus, zijnde mijn schattebout die hier op bezoek was, om mij niet te hoeven bezig houden met internet-gedoe.
Jammer maar helaas heeft mijn geliefde mij vanmiddag verlaten, om weder te keren naar het uiterst koude België. Ik moet toegeven dat mijn hoofd niet meteen naar het schrijven van een blog staat, aangezien 't afscheid me zo mogelijk nog zwaarder viel dan in september.
Daarbovenop heb ik nog 11 dagen les (morgen en overmorgen, plus 2 weken min 12 januari=feestdag), die toch nog enige inspanning vergen, en waar ik me nu dus volop ga op storten.
Ik beloof jullie een update, als het zonnetje in mij en de glimlach op mijn gezicht teruggekeerd zijn...
Groetjes,
e
Abonneren op:
Posts (Atom)
