disneyland en consoorten

Hallokes!

Voor de les begint even deze blog updaten :)

Dinsdag: Disneyland Paris, euh, Tokyo :D

Vroeg opgestaan, want het vertrek was om 8u30 gepland. Eigenlijk toch maar om 9u10 ofzo de trein genomen, want iedereen was wat laat, en er was ook nog een hongergevoel dat gestild moest worden.
Na ongeveer 40 minuten op de trein (als het niet minder was), zagen we het grote Disney-resort al. Mooi mooi, en ik voelde me onmiddellijk weer 11 jaar (of was ik al 12), toen ik naar Disneyland Paris geweest ben.
Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik niet met volle goesting vertrokken was, omdat ik dacht dat het misschien een beetje te kinderachtig ging zijn, en mja, ik nu eenmaal niet zo’n grote fan van Disney ben… maar: bij het binnengaan van de hekkens en bij het zicht van het sprookjeskasteel smolt ik helemaal :) Letterlijk en figuurlijk, want het was verdomd warm die dag. Bewijs is dat de vorm van mijn sandalen in mijn voeten gebrand was… Jaja :)
Dus, Disneyland: er bestaat daar het systeem van Fast Pass-tickets, interessant me dunkt. Je kan om de plus-minus 2,5u zo’n ticket aanvragen bij een attractie naar keuze, en moet dan rond een bepaald uur die attractie ook doen. Ideale is natuurlijk dat je dan de rij wachtenden voor je hélemaal mag voorsteken, wat wil zeggen: minimum 70 minuten wachten verhinderen :D Ideaal ideaal, en zeker als je de smachtende, jaloerse blikken van de wachtenden ziet, mwoeha! Nu ja, natuurlijk zijn we zelf ook jaloers geweest toen we een hele horde mensen zagen passeren toen wij aan het afzien waren in de aanschuifrij. Nu ja, kom, het spaart toch wel wat tijd uit.
Ook een klein accidentje gehad, allez ja, eigenlijk niet, want er is niets gebeurd, maar het kon :) Aan het aanschuiven voor zo’n rap ding, en toen we ongeveer aan 3/4de van de rij waren (=50min. wachten) een mededeling: voor de veiligheid gingen ze de attractie even sluiten… aaaaaaargh! Hatelijk! We kregen wel een fast pass-ticket voor een attractie naar keuze, dus dat was dan wel weer leuk :) Uiteindelijk zijn we later op de avond toch nog eens gaan aanschuiven voor dat ding, en hebben we deze keer 1,5u in de rij gestaan, maar het was de moeite :D
Belangrijk is: ik heb me zowaar laten gaan in de hele “Japanners houden van Disneyland”-hype… Ook al ben ik geen Japanner, toch heb ik zo’n hoedje-achtig ding gekocht, met de oren van Stitch… Hilarisch! Jaja, het kind in me was wakker :P Foto’s zullen natuurlijk volgen, als ik weer nieuwe upload heb, jaja, silly me..
De gewone parade 3x gezien en de avondlijke lichtparade gezien, het vuurwerk gemist (door aanschuiven in een attractie), enorm gelachen én véél foto’s genomen…
Kortom een uiterst geslaagde dag!

Donderdag en vrijdag ganse dag regen. En ik bedoel ook echt ganse dag; het heeft geen seconde gestopt… Hatelijk! Maar kom ja, het kan hier niet altijd fantastisch zijn.
En bijna vergeten: bij de kapper geweest. Eerst en vooral, een zeer knappe verschijning (een man jawel), en ja hoor, Dimitri weet het al :P Ten tweede: mijn haar ziet er deftig uit Ten derde: ik vind het wat te kort, maar 't zal wel weer groeien zeker :D

Vrijdag eindelijk met Jasmijn afgesproken, deze keer hebben we elkaar wel gevonden! :) Zeer leuke avond, meer valt daar niet over te zeggen. Ah, toch 1 ding: het is fantastisch om nog eens in het Nederlands met iemand te kunnen babbelen, echt zorgeloos, niet hoeven nadenken over constructies en woordenschat die je al dan niet kent.

Zaterdag zowaar weer ganse dag voor school gewerkt, ik verander hier nog in een blokbeest. ’t Is van moeten jammer genoeg, want ik heb hier echt elke dag test en huiswerk en mja, dan moet je dus voorbereiden e :(

Gisteren weer even toerist geweest: richting 浅草(Asakusa, plaats) getrokken. Asakusa is het oude centrum van Tokyo, en daar staat ook de grootste tempel in Tokyo. Allen daarheen dus!
Nu, eerst en vooral ga je binnen door zo’n gigantische poort (in dit geval de 雷門, kaminarimon, donderpoort) en dan zie je 100 winkels ofzo, en véél volk. Die winkels zijn allemaal heel klein, en verkopen voornamelijk postkaarten (jaja, waar ik toch naar moeten zoeken heb, hebben ze hier in veelvoud!), typisch Japanse dingetjes die toeristen graag kopen, eten (koekjesachtigen), enzovoort. Aan het einde van die winkelgang betreedt men het tempelcomplex. En er zijn ook vanalle “kraampjes” (zal ik maar zeggen) waar je geluk kan “kopen”… mwoeha, dat klinkt te grappig, maar het idee is dat je 100yen betaalt, een nummertje trekt (met een doos schudt, daar valt een stok met nummer uit) en dan dat papiertje neemt en je “geluk” leest. Ik had nr. 78, het grootste en beste geluk (of iets in die aard). Dus, voor de komende dagen/ weken/ maanden staat het geluk aan mijn kant, geloof het maar ja! :D
Na het verplichte bezoek aan de tempel iets gaan eten en dan weer terug. Deze keer richting Shibuya, met het grote kruispunt, waar ik voordien al iets over geschreven had. Deze keer had ik wel mijn fototoestel mee, maar ’t is geen sinecure om een foto te nemen als je tussen de mensen loopt. Dus heb ik maar snel een foto getrokken toen het volk zich in beweging zette, gevolg: een foto met enkel mensen :) Ook een poging gedaan om in de bekende Starbuck’s iets te gaan drinken, maar dat was buiten al die anderen gerekend die dat natuurlijk ook wel wilden doen! Ach ja, volgende keer beter. Alleen is vandaar het zicht op het ハチコ交差点 (hachiko-kōsaten, Hachiko-kruispunt=dat grote kruispunt dus) fantastisch, da’s dus voor in de loop van het jaar. Dan zijn we ook maar eens in een デパート(depaato, department store) gaan rondneuzen, mannekes toch, dat is veel te duur voor mijnen portemonnee ze! Ik dacht dat het te vergelijken was met een Inno, maar toch niet. Jammer maar helaas :( Och ja, niet getreurd, ik heb toch geld uitgegeven, aan een kussen… Ik heb er vannacht al fantastisch op geslapen!

Bij onze terugkeer was het weeral ongeveer 23u, dus tijd om te gaan slapen… dat was mijn plan, maar had nog wat werk te doen: dus eigenlijk nog tot 1u30 verder gedaan, om vanmorgen wat te kunnen uitslapen… Nu ja, een mens gaat er niet dood van, maar ik vind het toch niet leuk om ’s avonds laat nog te moeten werken.

En dan last but not least: ik wil iedereen toch al eens bedanken die mij een brief/ kaart/ pakje/ whatever gestuurd heeft! ’t Is echt heel leuk om de brievenbus te openen en te zien dat er weer iemand aan mij gedacht heeft! Weet dus allemaal dat ik daar van geniet, en dat het mij een goed gevoel geeft om hier door te gaan :) (Ok, dat klonk te sentimenteel, maar jullie snappen mij wel)
Natuurlijk vind ik de reacties via email en op deze blog ook leuk e! :D Maar wie mij kent weet dat ik toch het meest hou van de “geschreven” post… vandaar

Tot de volgende!