reis naar Thailand-1

Hallo iedereen,

Hier ben ik weer met een berichtje uit Japan.

Aangezien ik mijn dagen hier slijt met filmpjes bekijken op internet, en muziek beluisteren, wordt het maar eens tijd dat ik jullie een update geef over de gebeurtenissen in Thailand. Inderdaad, enkel de gebeurtenissen in Thailand, aangezien we niet in Cambodja geraakt zijn. Ik had reeds geschreven over het visumprobleem dat zich kon voordoen bij Simona, uit Litouwen. En inderdaad, toen we aankwamen in Bangkok bleek al snel dat we het land niet zouden kunnen verlaten; ze had immers een “single-entry permit” gekregen, waardoor zij het land niet meer zou in kunnen binnen de periode waarin die permit geldig was.

29-30 januari: Eigenlijk was ik niet van plan om te gaan slapen, aangezien we rond 5u ’s morgens naar het station moesten vertrekken. H ad ’s nachts nog wat met Dimitri gebabbeld op skype, maar uiteindelijk sloeg de vermoeidheid heel erg toe, en ben ik toch maar een uurtje gaan slapen, alvorens een douche te nemen die mij wakker moest maken en houden voor de rest van de dag :) Rond 4u ontbeten, en jaja, om 5u waren we al op de baan. Zac (Amerikaan) was er toch niet helemaal gerust op, en had ons toch liever met een jongen zien vertrekken, dan 3 meisjes helemaal alleen. Want “wat als ze jullie daar kidnappen en we jullie nooit meer terugzien” :P Alsof een jongen dat zou kunnen verhelpen :P Mooi op tijd aangekomen in de luchthaven heb ik mijn geld gewisseld voor Amerikaanse dollars, die ik nadien in Thailand gewisseld heb naar Thaise baht. De vlucht verliep zeer rustig en aangenaam. Ik denk dat we 5 uur gevlogen hebben, maar door het uurverschil is het allemaal wat troebel.
Aangekomen in Bangkok moest Simona zoals eerder gezegd een visum aanvragen, en dus hebben we daar wat tijd verspeeld :) Nadien was het enkel aanschuiven aan de douane, en na een fotootje te laten genomen hebben, bevonden we ons officieel en legaal in Thailand. We hebben ons toch even omgekleed/ opgefrist in de toiletten, want de hitte sloeg meteen hard toe. Een ticketje later, zaten we op de Airport Express naar het centrum van Bangkok. Net zoals in Japan (Tokyo, Narita) ligt de luchthaven van Bangkok ongeveer een uur buiten Bangkok zelf.
Aangekomen in Bangkok vlogen allerhande verkopers, “gidsen” en “mensen van de informatiedienst” op ons af. Nog een chance dat ik een kaartje bij had waarop goed uitgelegd stond waar ons hostel zich bevond. Na amper 10 minuutjes wandelen in de verzengende hitte kwamen we aan in het hostel. Een mooie kamer stond daar op ons te wachten. Echt een heel mooi en proper hostel om te verblijven, ik kan het iedereen aanraden die ooit naar Bangkok gaat, plus, ’t was goedkoop :)
We hebben ons eerst wat opgefrist, opnieuw ja, en wat informatie aan de eigenares van het hostel gevraagd, en zijn dan naar de “Night Market” in Lumpini getrokken. Onmiddellijk veel te zien, en natuurlijk ook veel gerief dat het kopen waard was, maar we hebben ons toch ingehouden :) Daar ook goedkoop gegeten, denk aan 50 baht voor een maaltijd= 1,12 euro ongeveer. We zijn eigenlijk vrij vroeg weer teruggekeerd en hebben onze plannen voor de volgende dag overlopen. Al snel beseften we dat we nog een extra dag zouden nodig hebben om de stad te kunnen verkennen. We hadden immers aanvankelijk maar voor 2 nachten geboekt, gelukkig konden we nog 1 nacht langer blijven. Dat zorgde meteen al voor minder stress.

31 januari: We hadden wat raad gevraagd aan de eigenares van het hostel, en zouden dus naar het oude stadsgedeelte van Bangkok gaan, om daar de mooie tempels en het paleis te bezoeken. Zij raadde ons aan om een bus te nemen, aangezien die maar 10 baht zou kosten. Na 30 min. wachten bleek die bus toch niet te komen, dus begonnen we te wandelen. Dat bleek ook tegen te vallen, aangezien er nogal veel straatjes waren die niet op de kaart stonden, en we ons niet meer konden oriënteren. Onderweg ook een paar “vriendelijke, oprecht geïnteresseerde mensen” tegen gekomen. Die we steeds vriendelijk afgescheept hebben :) Ik moet zeggen, ik had voordien vanalles gelezen over de scams in Thailand, en veel van de mensen die we tegenkwamen deden exact wat er geschreven stond in die tekstjes. Gevolg: ik werd redelijk paranoïde, want alles leek wel een “scam”. Nu ja, ik denk toch dat we veel vermeden hebben door paranoïde te reageren, eerlijk gezegd. Dus dus, terug naar de zoektocht naar de tempels. Toch maar een tuk tuk genomen, die ons mooi op de plaats afgezet heeft waar we wouden zijn. Achteraf bekeken hebben we wel redelijk overbetaald, maar kom… We waren al blij dat we daar waren, en ’t is niet dat ’t zoveel geld was :POver de tempels zelf kan ik niet zo veel zeggen, behalve dat ze gigantisch goed onderhouden zijn, en er veel (blad)goud te vinden is. De foto’s zeggen meer dan wat ik kan uitleggen…
Nadien zijn we naar het paleis geweest. Dat kostte redelijk veel om binnen te mogen (500 baht), en iedereen moet ook deftig gekleed zijn: geen minirokjes, topjes, sandalen enzo. Gelukkig had ik een T-shirt bij en kon ik die boven mijn topje aandoen. Sandalen werden toch toegelaten, gelukkig :) Het paleis zelf leek wel een paradijs, met onmetelijke rijkdommen… Goud, goud en nog eens goud, overal! Bijna waren we niet naar het paleis gegaan, omdat opnieuw van die “mensen met goedbedoelde raad” ons zeiden dat het paleis gesloten was omwille van een boeddhistische feestdag. In de dingen die ik gelezen had stond overal geschreven dat er geen boeddhistische feestdag bestaat :P Die mensen kunnen maar proberen, en waarschijnlijk trappen er ook mensen in, die zij dan een rondleiding –tegen betaling natuurlijk- kunnen geven. De prijs van zo’n rondleiding is niet echt hoog, maar meestal nemen ze je mee naar winkels waar zij commissies krijgen op het aantal klanten dat zij meebrengen. ’s Avonds zijn we in de buurt van het paleis op een traditionele markt gaan eten, wederom goedkoop en lekker. :) We hebben die avond nog een heel grote wandeling gemaakt, en hebben in een plaatselijke boekenhandel de “Lonely Planet Guide voor Thailand” gekocht. Kwestie van wat meer informatie ter hand te hebben. :)

1 februari: lang geslapen, want de hitte maakt een mens nog meer moe dan bij normaal weer. Op ons gemak gegeten en een wandeling van de Lonely Planet gemaakt. We zijn gaan rondwandelen in China Town, niet bijzonder interessant, aangezien er alleen maar Chinese karakters en Chinees eten te bespeuren valt :P We zijn op tijd terug gekeerd naar het hostel en hebben een vlucht geboekt naar Phuket, voor het einde van die week. Ook reservaties gemaakt voor hostel in Ayutthaya. Bijzonder leuk dat je zulke reservatie amper 1 of 2 dagen op voorhand kan maken. ’s Avonds zijn we met de Skytrain naar Siam, het meer moderne gedeelte van de stad, gegaan. Daar hebben we ook voor het eerst kennis gemaakt met “new-halfs”: mannen in vrouwen outfit. Ik wist wel dat Thailand er voor bekend stond, maar dat het allemaal zo vrij was, wist ik niet. Nu ja, die mensen doen ook maar hun gedacht he :)

2 februari: ’s morgens de trein naar Ayutthaya genomen. Ayutthaya is ongeveer 2 uur ten noorden van Bangkok, en om daar te geraken hebben we een 3de klasse-trein gebruikt. Eigenlijk niet zo erg, gewoon heel veel volk in een trein zonder airco, waar de ruiten openstaan. Om de 2 seconden passeert er ook iemand die eten en/of drinken verkoopt. Je moet geen honger lijden op de trein, want ’t kost ochot 20 baht.
Aangekomen in Ayutthaya station moesten we op zoek naar een overzetbootje, aangezien de stad eigenlijk volledig omringd is door een rivier. Moet zeggen dat ik mij niet geheel veilig voelde op het bootje, maar ’t duurde gelukkig maar 2 minuten ofzo. Deze keer weer op zoek naar ons hostel, en ’t verliep wat moeilijker dan gedacht. ’t Was natuurlijk weer heel warm, en gepakt en gezakt is het toch niet geheel aangenaam om rond te tsjokken. Hostel gevonden, wederom een zeer aangename verblijfplaats met bijhorende vijver en terras. De eigenares was ook een heel lief, tof madammetje. Zij bood ons een tuk-tuk-tour aan, voor heel weinig geld. En, ’t was de moeite. We hebben heel wat mooie dingen gezien, die we anders nooit konden zien, aangezien ze buiten de stad/ aan de andere kant van de rivier lagen. We hebben ook een stop gemaakt bij een olifanten-boerderij. Schattig schattig :) De olifanten zagen er goed uit, was content dat te zien, want vaak worden die beesten toch maar uitgebuit. Ik zag dat er ook redelijk wat buitenlandse verzorgers daar werkten, is toch altijd iets meer koosjer, denk ik. De laatste stop was de avondmarkt, waar we zoals steeds goedkoop gegeten hebben, en onze eerste Thaise pint gedronken hebben. Ze smaakte ferm! :D

3 februari: ’s Morgens hebben we rustig ontbeten en ons hotel voor Chiang Mai vastgelegd. De eigenares van het hostel wou voor ons bellen, in ’t Thais gaat ’t altijd wat vlotter. Echter, het eerste hostel dat ze belde, haakte onmiddellijk in, waarop zij een “no good no good” uitbracht :P Lijkt niet zo grappig, maar voor ons is het gedurende gans de reis grappig gebleven :) Het volgende hotel dat ze belde bood onmiddellijk aan ons op te halen aan het station, wat zij bijzonder goed vond. ’t Was gratis, en ze kreeg een goede service, vond ze. Er kwamen vaak mensen naar haar hostel die vroegen of zij hostels kende in Chiang Mai, en die kende ze niet aangezien ze altijd bij haar neef daar verbleef. Ze heeft het adres en telefoonnummer dus opgeschreven, en zou dat hotel vanaf nu doorgeven aan toekomstige klanten.
Na ongeveer een uur op de trein kwamen we aan in Lop Buri, weer een stadje met veel ruïnes. Heel veel mooie gebouwen, of tenminste de overblijfselen ervan, die heel erg op Angkor Wat in Cambodja lijken. Vandaar onze interesse ook :) Aangezien we niet naar Angkor Wat zelf konden gaan, hebben we alle “imitaties” opgezocht :P Lop Buri zelf is een miniem stadje, waar apen vrij rondlopen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik 500 apen gezien heb! Vanuit Lop Buri gingen we de slaaptrein op naar Chiang Mai, een reis van 12 uren. Aangekomen in ’t station bleek al snel dat de trein 1 uur vertraging had, niet dat we daar van schrokken :P Want toen we de trein naar Lop Buri wilden nemen ’s middags, had die ook al 2 uur vertraging :P De treinreis zelf verliep bijzonder comfortabel. ’t Bed was goed, en ik heb goed geslapen… ware het niet dat de airco veel te koud stond. Mannekes toch, iedereen liep daar rond in een dikke broek en dikke trui, omdat het zo koud was. Ik snap wel dat ze ’t fris willen houden, omdat ’t buiten zo warm is, maar toch; ’t was er een beetje over.

Ok, hier stopt mijn eerste verslagje, want heb al 3 bladzijden geschreven nu. Ja, ik typ eerst in Word, want als internet crasht, dan ben ik al mijn tekst kwijt… vandaar!
Ik probeer het volledige reisverslag voor zaterdag online te krijgen, aangezien dan mijn ouders en zus in Japan aankomen.

Tot later!